رمان ایرانی شاندر / فاطمه صحرایی

با خنده هومن لقمه دهانم را نجویده قورت می‌دهم و دلگیر نگاهش می‌کنم. چیه؟ دست جلوی دهانش می‌گیرد. بین خنده‌هایی